Gambia, day one.

Wifi, we hebben wifi! Helaas een erg trage verbinding, maar daar kunnen we het wel mee doen :)

Gisteren kwamen wij -na een relatief rustige vlucht- rond een uur of 2 aan op Banjul International Airport, waar ons vliegtuig na taxieen zo'n 40 meter van de ingang tot stilstand kwam. Na eventjes wachten werd er een simpele trap op het vliegtuig aangesloten, waarna het hele vliegtuig leegstroomde. Vervolgens werden we naar busjes gestuurd, maar we stonden 40 meter van de ingang, zouden we ergens anders naartoe moeten? Nee hoor, want na met z'n allen in de busjes gepropt te zijn werden we, via een mooie omweg, voor de ingang weer eruit gegooid.

De busreis zelf was al een ervaring op zich, krottenwijkjes, pakezeltjes, geitjes, koeien, en enorm veel roofvogels in de lucht. Die hoeveelheid aan nieuwe indrukken maakte dat een groot aantal mensen in de bus toch wel aardig stil was. De wereld waarin wij leven is het compleet tegenovergestelde van hoe de mensen hier leven. Kindjes spelend met fietsbanden, en vrouwen in prachtige gewaden die de hele dag bij een groente/fruit kraampje zitten in de hitte. Het feit dat wij in een grote tourbus (met airconditioning gelukkig) zaten trok natuurlijk wel de aandacht. Kleine kindjes langs de weg bleven staan om te zwaaien en volwassenen keken ons met een bepaalde blik aan, hoe ik dat moet beschrijven, geen idee..

Eenmaal in het hotel aangekomen werden we met open armen ontvangen, de naam "the smiling coast" doet hier zijn eer aan. Mijn ultralichte huid trok natuurlijk meteen de aandacht van de receptionist, maar ach, dat ben ik inmiddels wel gewend. :) Na het verdelen van de kamersleutels vertrokken we elk naar onze eigen kamers, waar we tot de conclusie kwamen dat er nog wel een aantal dingetjes ontbraken.. Zo was er nog geen muskietennet opgehangen (wat toch wel zo prettig is in een gebied dat bekend staat om Malaria), maar na wat vragen kregen we van een van de mensen al meteen een hele sterke spray om de kamer mee in te sprayen, en de belofte dat er morgen haakjes zouden worden bevestigd in het plafond om onze muskietennetten aan op te hangen, prima! De rest lieten we maar voor wat het was, ultra luxe hoeft het hier ook niet te zijn, en als we daar behoefte aan hebben: gewoon 2 weekjes wachten en dan zijn we weer thuis ;)

De middag hebben we even relaxt doorgebracht in het café van het hotel, en aan het zwembad (niet erin helaas :P ). Het eerste rondje buiten het hotel maakte al wel meteen duidelijk dat er wat van ons verwacht wordt, als blanken. Na even langs de weg te hebben gelopen, waar we meteen werden "aangehouden" door wat taxi's (blanken horen niet zo langs de weg te lopen?), werden we ook meteen aangesproken door een groep Gambiaanse kindjes. Die wilden weten hoe het ging, en begonnen daarna het Nederlandse "vader Jacob" voor ons te zingen. Helaas zag ik de bui al hangen, want voor wat hoort wat, volgens hun. Tsja, en dat is lastig als je niks bij je hebt wat je af kan geven.. Uiteindelijk kwam alles wel goed hoor, alleen de kindjes waren niet zo blij dat we niks voor ze hadden. Toen ik even terug liep naar de kamer om nog wat spullen te halen, werd ik door een klasgenoot gewezen op een green vervet monkey! So cute! Die zat daar gewoon even te relaxen, op een stoel bij het zwembad. Niet veel later kwamen we ook de rest van zijn gezinnetje tegen. Voor zover we konden zien was het 1 volwassen (alfa) mannetje met 1 volwassen vrouwtje, 3 hele kleintjes waarvan er 1 zeker nog bij de moeder dronk, 1 halfwas mannetje en nog 1 volwassen vrouwtje die zich afzijdig hield. Na aardig wat tijd op de grond te hebben gelegen voor goede foto's heb ik ze uiteindelijk toch maar met rust gelaten, maar dat was in ieder geval een erg leuke ervaring :)

Smiddags en s'avonds zijn we met Roy Armstrong (die hier onze steun en toeverlaat is) een wandeling gaan maken langs Bijilo Forest en over het strand. De omgeving hier is.. bijzonder. Al heel veel vogels tegengekomen, waaronder ook een uiltje, die we niet hadden kunnen vinden zonder de hulp van Mamadou, die zo'n beetje elke lokroep van elke vogel feilloos weet te imiteren! Op het strand nog heel veel uitleg gekregen over van alles en nog wat, en een schedel gevonden van een bottlenose dolphin. Heel bijzonder allemaal. Toen het uiteindelijk al aardig donker was geworden zijn we gaan zitten in een gezellig restaurantje waar ze hele lekkere gerechten voor ons bereiden (op z'n gambiaans, ik denk dat we na 3 kwartier ons eten hadden? :P). Mijn varkenssteak met mango-chili marinade was in ieder geval het wachten waard.

Vandaag hebben we lekker even kunnen uitslapen, en over een paar minuutjes gaan we richten Bijilo Forest om zelf de natuur een beetje te ontdekken, ik ben benieuwd wat ons vandaag te wachten staat!