Gambia dag 8 & 9

Eergisteren was onze eerste volledig vrije dag. Stiekem zag ik daar wel een beetje tegenop, want een hele dag bij het zwembad hangen zag ik eigenlijk niet zo zitten. Toen ik ’s ochtends redelijk op tijd aan de ontbijttafel zat en hoorde dat 2 klasgenootjes richting Bijilo Forest gingen was ik heel blij. Daar hebben we een ongeveer een uurtje rondgelopen in de hoop Rode Colobus apen te vinden, zodat we foto’s konden maken om individuele herkenningspunten te vinden, zodat er uiteindelijk een schatting van de populatiegrootte gemaakt zou kunnen worden. Maar, jullie kennen het gezegde wel, meisjes die vragen worden overgeslagen.. Daar waren de colobus apen het blijkbaar mee eens, want we hebben ze helaas niet kunnen vinden. Wel kwamen we een aantal eekhoorntjes tegen (ook heel leuk!), en een aantal grote hagedissen.

Terug bij het hotel was het al aardig warm geworden, en aangezien er al aardig wat mensen bij het zwembad lagen besloot ik hetzelfde te doen. Hup, bikini aan, even lekker afkoelen en de rest van de middag relaxen bij het zwembad. Na een tijdje kwam Abou (een van onze fantastische chauffeurs) nog even bij ons zitten. Hij had ons al eerder verteld dat hij mensen kende die een djembé fabriek hadden, en hij had ons uitgenodigd om met hem daar naartoe te gaan. Strak plan! Kleren over de bikini aan en met 3 andere klasgenootjes op weg naar de “fabriek”. Na nog geen 10 minuutjes rijden kwamen we ergens bij een zijstraatje uit waar een grote zeecontainer stond. In eerste instantie zag ik niet waarom Abou de motor van de auto afzette, maar na even goed kijken zag ik dat de djembés allemaal daar langs de kant stonden, sommigen nog in de beginfase, anderen al volledig afgewerkt. De zeecontainer bleek als opslag te dienen, en waarschijnlijk was de schaduwplek die die creeerde een positieve bijkomstigheid. Mijn intentie was om een mini djembé te kopen, die kan je overal wel kwijt. Toen 2 van mijn klasgenootjes uiteindelijk een grote hadden uitgekozen, begon ik toch te twijfelen. Wat moet je nou met zo’n mini? Ergens neerzetten en er verder niet meer naar kijken? Ook zonde.. Toen besloot ik om ook maar gewoon voor de grote te gaan, eentje met een zwart witte huid van een geit eroverheen. De carvings die in de andere djembés gemaakt waren vond ik niet echt iets voor mij, maar de djembé die ik had uitgekozen was nog helemaal blanco. Daarom vroeg ik of hij wat specifieke dingen voor mij erin zou kunnen maken en dat kon! Na even nadenken besloot ik dat een aap, nijlpaard en olifant de djembé mooi zouden opvullen. Omdat er van de dieren die ik uitgekozen had nog geen voorbeeld was, moest ik helaas nog even wachten en kon ik hem niet meteen meenemen. De volgende dag zou ik hem krijgen.

Terug bij het hotel hadden we afgesproken dat we om 5 uur met de klas naar het strand zouden gaan om daar even gezellig rond te hangen met z’n allen. Dat klonk als een goed plan! Van tevoren was er al een voetbal gekocht in de stad, dus daar heeft een grote groep zich prima mee vermaakt op het strand. Met een klein clubje zaten we vanaf een afstandje te kijken, totdat er een man langs ons liep en met zijn instrument voor ons begon te zingen. Prima hoor, maar natuurlijk verwachtte hij daar wel geld voor. Na blij te zijn dat die man uiteindelijk weg was kwam een tweede groep muzikanten voor ons staan. Dit keer met een wat enthousiastere glimlach, en een veel beter repetoir. Na wat namen van klasgenootjes in de liedjes te hebben verwerkt en het bekende “waka waka” (van Shakira) te hebben gezongen, hebben we ze wat geld gegeven en ze bedankt. Dat maakt de middag toch weer een stuk vrolijker! Niet zo lang daarna begon het aardig koud te worden, vandaar dat het grootste deel toen terug is gegaan richting het hotel. Daar hebben we gezellig met z’n allen gegeten, waarna een groot deel van de groep al snel richting bed ging.

Gisteren konden we even rustig opstarten, om 10 uur hoefden we pas klaar te staan vaan een “lecture” van (Dr) Roy (Armstrong). Een van de gidsen van Bijilo had zich bij ons aangesloten om meer te leren over de dieren die hier voorkomen, want gek genoeg is niet elke Gambiaan zich daarvan bewust, terwijl eco-toerisme hier toch een van de grotere inkomsten is. Na deze hele interessante lecture zijn we zonder Roy naar de reptielenfarm hier geweest. Eigenlijk waren er maar weinig mensen over te spreken. De manier waarop daar met de dieren wordt omgegaan sluit niet aan bij de manier waarop wij dat zouden doen. Educatie met dieren is prima wat mij betreft, mits het niet ten koste gaat van het welzijn van de dieren, en dat was nu wel het geval.

Na de reptielenfarm zijn we nog doorgereden naar verschillende plekken; een strand waar wat klasgenootjes de zee in zijn geweest (hier bij ons hotel kan dat niet vanwege het verloop & de stroming), de grens met Senegal en een plek waar erg veel met visserij werd gedaan. Volgens mij hebben we daar niet heel veel bijzonders meer gezien.
Helaas kreeg ik later van Abou te horen dat onze djembés nog niet klaar waren. Daar baalde ik wel een beetje van, maarja, ik heb liever dat ze er iets meer tijd voor nemen en dat ie dan echt mooi is, dan dat ik een djembé met afgeraffelde carvings krijg. Hopelijk krijg ik hem morgen wel, nu nog alleen even bedenken hoe die mee gaat in het vliegtuig.

Vandaag is het geloof ik de bedoeling dat we bezig gaan zijn met het identificeren van bomen en planten in Bijilo Forest. Let's see how that goes!